توسعه یک اتفاق منتزع از جامعه نیست، توسعه یک سلسله است که بر پایه انسان بنا نهاده شده و شروع آن از شروع رشد بشر بوده است. آموزش، به ویژه آموزش دوران کودکی و نوجوانی، سنگ بنا و سکوی توسعه در هر کشوری محسوب می‌شود. این انسان است که اقتصاد، فرهنگ، هنر، علم و فناوری و همه ابعاد جامعه را شکل می دهد و بارور می سازد؛ پس هم اوست که ابتدا باید به درستی شکل گیرد و منبع توسعه شود و این باید، نیازمندآموزش درست، پویا و فراگیر به عنوان یک امر مهم است.
چیستی: پویش "ایران من" محصول تفکر، تلاش و عزم بخش خصوصی ایران برای ایفای نقشی فعال، سازنده و مطالبه‌گرانه در نظام آموزشی کشور است. ایران‌من می‌خواهد با ساخت یکصد مدرسه حرکتی را آغاز کند که در ادامه و با اتصال آن به سایر اقدامات و برنامه ها، ساخت نظام آموزشی بالنده، روزآمد و فراگیررا برای کشور سبب گردد.
پویش ایران من ابتکاری است که توسط تنی چند از اعضای اتاقهای بازرگانی سراسر کشور در بخش خصوصی بنیان نهاده شده است. این حرکت در سال 1393 با احداث یک باب مدرسه کار خود را آغاز نمود و همین مدرسه،پایه و سرآغازیبر ساخت یکصد دبستان در مناطق محروم کشور با نام "ایران من" از سوی بخش خصوصی کشور گردید.
چرا مدرسه سازی؟
ساخت مدرسه از فراگیرترین و شناخته شده ترین ابعاد حضور بخش خصوصی در مسئولیت اجتماعی خود در ایران است. آنچنان که تاکنون هزاران مدرسه به همت نیکوکاران این مرز و بوم در سراسر میهن ساخته شده است. بنابر این ساخت مدرسه می تواند نقطه آغاز ملموس و مفهومی برای پویش همگن و همراه بخش خصوصی باشد.
چرا دبستان؟
مطالعات مراجع معتبر از جمله بانک جهانی نشان داده است که اثر تحصیلات ابتدایی در توسعه بیش از دو برابر تحصیلات دانشگاهی است. این در حالیست که متأسفانه در کشور ما توسعه آموزشی نیز مسیر عکس را پیموده است. در حالی که هنوز بسیاری از مناطق کشور نیازمند ساخت یا بازسازی دبستان هستند، دانشگاهها و مراکز آموزش عالی کشور بیش از نیاز موجود و آینده بوده و برخی از رشته‌ها یا مراکز دانشگاهی با کمبود متقاضی روبروست.
گریزی به آمار و ارقام
طبق آخرین سرشماری مرکز آمار، تعداد 4 میلیون کودک بازمانده از تحصیل در ایران وجود دارد.همچنین سالانه یک چهارم(25 درصد) دانش آموزان ترک تحصیل می کنند.
در حال حاضر 107 هزار مدرسه در کشور موجود است که از تعداد مذکور 30 درصد نیازمند نوسازی و بهسازی می باشند.
برنامه های پویش ایران من در یک سال آینده
- تقویت همکاری و ایجاد انسجام بین سمنهای حوزه مدرسه سازی، آموزش و عدالت آموزشی
- تلاش برای تغییر شکل و روش مدرسه سازی در کشور به منظور افزایش بهره وری ساخت و افزایش جذابیت و کارایی ساختمان مدارس
- ترویج و توسعه مدارس هوشمند و کاربرد فناوریهای نوین در کاهش هزینه و افزایش بهره وری آموزشی در مناطق دور افتاده
- طراحی اشکال جدیدی از مشارکت در مدرسه سازی به منظور استفاده بیشینه از توان حوزه های مختلف بخش خصوصی
- یافتن کاستی ها و عقب ماندگیهای نظام آموزش 12 ساله کشور و پی گیری بهبود و اصلاح آنها
- برگزاری جشنواره فیلم مدرسه به منظور به تصویر کشیدن ابعاد و اجزای نظام آموزشی کشور
- کمک به تحقق عدالت آموزشی در کشور با تکیه و تآکید بر مناطق محروم
